"Krachtig en actueel" - Gert Biesta Weerstand ervaren, weerstand leren bieden aan verlangens en leren omgaan met weerstand van anderen: dit zijn fundamentele ervaringen die kinderen in opvoeding en onderwijs moeten meekrijgen. Sterker nog: kinderen hebben er recht op, zo stelt pedagoog Philippe Meirieu in dit boek. Weerstand is in het denken van Meirieu geen obstakel dat overwonnen moet worden, maar een noodzakelijke voorwaarde voor een volwassen levenshouding. Leraren en opvoeders hebben de verantwoordelijkheid om van weerstand bieden een pedagogische prioriteit te maken. Ze moeten dit bieden aan de torenhoge maatschappelijke verwachtingen van het onderwijs, aan de ouders en leerlingen die een beroep op hen doen en, niet in de laatste plaats, aan zichzelf. Philippe Meirieu (1949) is in Frankrijk de pedagoog bij uitstek. Hij is als adviseur op nationaal niveau betrokken geweest bij belangrijke onderwijshervormingen, waaronder een hervorming van de lerarenopleidingen en een curriculumherziening. Ook is hij actief als politicus, de laatste jaren als vice-president van de regio Rhône-Alpes, met in zijn portefeuille het thema 'een leven lang leren'.

'Joop Berding presenteert in dit boek op een zeer aansprekende manier drie klassieke denkers over de opvoeding: Janusz Korczak, John Dewey en Hannah Arendt. Weliswaar zijn zij belangrijke figuren uit een voorbije tijd, maar door de manier waarop Berding ze samen ten tonele voert blijken ze ineens een grote inspiratiebron te vormen voor hedendaagse opvoeding en onderwijs. Is een kind van zichzelf al een sociaal functionerend mens, of moet het daartoe worden opgevoed? Is het onderwijs bedoeld om de wereld te verbeteren? En waaraan ontlenen docenten hun pedagogisch gezag? Een échte aanrader voor iedereen die graag nog meer aan het denken gezet wil worden over opvoeding en onderwijs.' - Micha de Winter, hoogleraar pedagogiek Joop Berding (1954) werkt als docent en onderzoeker bij het Instituut voor Sociale Opleidingen en het Kenniscentrum Talentontwikkeling van Hogeschool Rotterdam.

In vergelijking met hun collega’s in andere landen hebben Nederlandse leraren veel autonomie, maar desondanks klagen zij regelmatig over een gebrek aan professionele ruimte. Onderwijsinnovatie en -verbetering komen maar moeizaam van de grond. In dit vervolg op Het Alternatief. Weg met de afrekencultuur in het onderwijs! gaan verschillende auteurs, onder wie Gert Biesta, Edith Hooge, Marco Snoek, Hester IJsseling en Alderik Visser, in op deze vreemde paradox in het Nederlandse onderwijs. Daarbij komen onderwerpen aan bod zoals vertrouwen en controle, teacher leadership, de docent als netwerker en zelfbestuur van leraren. René Kneyber is docent wiskunde, lid van de Onderwijsraad en columnist voor Trouw. Jelmer Evers is docent geschiedenis en werd in 2015 genomineerd voor de Global Teacher Prize. In 2013 brachten zij samen de voorganger van dit boek uit, en in 2015 verscheen hun internationale boek Flip the System: Changing Education from the Ground Up.

'Gert Biesta, een briljante academicus met een gul hart, verstevigt met Het prachtige risico van onderwijs zijn positie als internationaal leider in de onderwijsfilosofie.' - Lynda Stone, Universiteit van North Carolina 'Een intellectuele kanonskogel' - Simon Verwer, Denkfiguur en leraar 'Dit boek laat een kwaliteit van denken en redeneren zien die zeldzaam is in deze tijd.' - Learning Space In dit visionaire boek houdt onderwijspedagoog Gert Biesta een pleidooi voor wat het prachtige risico van onderwijs kan worden genoemd. Via de zeven thema's van scheppen, communicatie, lesgeven, leren, emancipatie, democratie en virtuositeit werkt Biesta zijn boodschap uitvoerig uit: we kunnen onderwijs niet begrijpen als een krachtig, productieachtig proces, maar enkel als een zwak, existentieel proces. Hij laat zien dat we in het onderwijs doelen breder moeten stellen dan alleen meetbare opbrengsten en resultaten, en betoogt op onovertroffen wijze dat als onderwijs wil slagen, dat door niemand kan worden afgedwongen. In 2014 werd dit boek bekroond met de Outstanding Book Award in division B 'Curriculum Studies' door de American Educational Research Association.

Het vmbo wordt op dit moment getroffen door een enorme ordeproblematiek: steeds vaker ontsporen lessen en deze ontsporingen escaleren steeds meer. Dit komt vooral door de toename van het aantal zorgleerlingen, leerlingen met leer- en gedragsproblemen, in dit onderwijstype (nu 25% van het totaal aantal leerlingen). Zij drukken met hun vaak ernstige leer- en/of gedragsproblematiek nadrukkelijk een negatieve stempel op dit onderwijstype. Zowel startende als ervaren docenten hebben daarom ordeproblemen. Beginnende docenten zijn vaak onvoorbereid op de chaos in klassen en overzien deze niet. Ervaren docenten vinden het moeilijk om op een doeltreffende manier met problemen in de praktijk om te gaan. Al deze docenten zoeken in meer of mindere mate ondersteuning om beter orde in hun lessen te kunnen houden. Daarom biedt `Orde houden in het vmbo' met behulp van best practices en wetenschappelijk onderzoek praktische tips hoe docenten meer orde in hun lessen kunnen houden. Want iedere docent weet wel dat hij consequent moet zijn, maar wat houdt dat nu eigenlijk in? En als er een keer gestraft moet worden, hoe doe je dat dan? Wat zijn de meest problematische momenten in een les? Hoe kan een docent meer `autoriteit' krijgen en hoe kan hij of zij deze autoriteit op een duurzame en verantwoordelijke manier waarborgen en een optimale balans krijgen tussen inspanning en effect? En wat moet een docent aan met leerlingen met een leer- of gedragsstoornis? Op al deze vragen probeert dit boek een antwoord te geven, want in tegenstelling tot wat sommige docenten beweren, is ervaringsdeskundige René Kneyber van mening dat je orde houden wel degelijk kunt leren, namelijk door systematisch en met kennis te handelen. René Kneyber is oprichter van Handelingsbrutaal. Hij geeft met grote regelmaat trainingen en advies rond orde houden en pedagogiek. Al veel docenten hebben inmiddels baat gehad bij zijn heldere en moderne tips.

Het gangbare formuleeronderwijs op de middelbare school is traditiegetrouw sterk gericht op taalnormen en hoe daaraan te voldoen. In dit boek wordt er beschreven wat er gebeurt als docenten hun doelen verbreden en ‘bewuste taalvaardigheid’ tot inzet maken van de les. Hierbij wordt gebruik gemaakt van concrete lesopdrachten en leerlingteksten. Daarnaast worden de stilistische, didactische en pedagogische overwegingen besproken die hieraan ten grondslag liggen. Dit boek is geschreven voor (aankomende) leraren Nederlands, lerarenopleiders, vakdidactici, methodeschrijvers en curriculumontwikkelaars. Jeroen Steenbakkers is sinds 1993 docent Nederlands. Gaandeweg kreeg hij steeds meer vragen over de manier waarop formuleeronderwijs in zijn les en op zijn school werd vormgegeven. Waarom doen we wat we doen? Zou het ook anders kunnen? Als docent-onderzoeker (met een lerarenbeurs van Dudoc Alfa) ging hij op zoek naar antwoorden. Zijn onderzoek, waar deze publieksuitgave uit voortkomt, werd in 2021 bekroond met de Facultaire Impactprijs Letteren van de Rijksuniversiteit Groningen. In 2022 kreeg het onderzoek een eervolle vermelding voor de Ben Feringa Impact Award van de Rijksuniversiteit Groningen.